Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και το ελληνικό εμπόριο έχουν υψηλές προσδοκίες από όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου μετά την 7η Ιουλίου, καθώς οι έννοιες βιώσιμη ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας και κοινωνική συνοχή, είναι άρρηκτα «δεμένες» και απόλυτα εξαρτώμενες από την ανάδειξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας σε «πρωταγωνιστή» θετικών εξελίξεων και ειδήσεων, ύστερα από μία πολύχρονη λιτότητα γεμάτη επώδυνα και αντιαναπτυξιακά μέτρα.
Εάν πράγματι, όπως επανειλημμένα διατυπώθηκε κατά την προεκλογική περίοδο, βασικός στόχος των κομμάτων εξουσίας είναι να ενισχύσουν τη μεσαία τάξη, τότε, αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν: Είτε από τα κυβερνητικά έδρανα, είτε ως αντιπολίτευση, να αναλάβουν και να στηρίξουν νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα ανοίγουν το δρόμο της ανάπτυξης για το εμπόριο και τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα που, με τη σκληρή γλώσσα των αριθμών, μετρούν τις περισσότερες «πληγές» από τις μνημονιακές πολιτικές από το 2010 και μετά.
Πρέπει λοιπόν άμεσα να δοθούν συγκεκριμένες απαντήσεις και να ληφθούν αποφάσεις σε μια σειρά από ζητήματα που κρατούν καθηλωμένους τους μικρομεσαίους στην παρούσα ασθμαίνουσα ανάκαμψη, που ως τώρα «μοιράζει» τα λιγοστά της κέρδη μόνο στους μεγάλους και ισχυρούς παίκτες της αγοράς.
Το πρώτο και κύριο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι ποια μεσαία τάξη και συνεπώς ποια επιχειρηματικότητα θέλουμε: Την μεσαία τάξη του υγιώς επιχειρείν, του επενδυτικού ρίσκου, της καινοτομίας και της εξωστρέφειας ή τη μεσαία τάξη της υπερφορολόγησης και της έλλειψης ρευστότητας, του υψηλού μη μισθολογικού κόστους, της αιώνια μπλεγμένης στα «γρανάζια» της ελληνικής γραφειοκρατίας;
Διότι, δεν είναι ρεαλιστικό ως κράτος να επιδιώκεις «επανεκκίνηση» της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, αύξηση της απασχόλησης, ψηφιακό μετασχηματισμό και εξαγωγικό «επαναπροσανατολισμό» των επιχειρήσεων και ταυτόχρονα να τις υποβάλλεις σε μόνιμο φορολογικό και ασφαλιστικό «ηλεκτροσόκ» ή «στο μαρτύριο της σταγόνας», όταν απευθύνονται για χρηματοδότηση στις τράπεζες. Αντίθετα, έχεις την υποχρέωση να καθαρίζεις τα εμπόδια που φράζουν τον ανηφορικό δρόμο της ανάπτυξης, ιδιαίτερα για τους πιο αδύναμους της αγοράς, στους οποίους έχεις άδικα φορτώσει τα μεγαλύτερα βάρη της λιτότητας…
Χωρίς καθυστέρηση, οφείλει η ελληνική Πολιτεία να προβεί στις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις στην αγορά και την οικονομία – και είναι πολλές – όπως τις κατέγραψε η ΕΣΕΕ στο Κείμενο Θέσεων που έστειλε ενόψει των εκλογών σε όλα τα κόμματα.
Το κυριότερο όμως είναι, να αποκτήσει επιτέλους η Ελλάδα ένα Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο που θα εκμεταλλεύεται δημιουργικά τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και θα αντιμετωπίζει τις μεγάλες προκλήσεις της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας: Το brain drain, το δημογραφικό, το ασφαλιστικό, την αναγκαία «φυγή προς τα μπρος» των ελληνικών επιχειρήσεων.
Για όλους αυτούς τους λόγους, μετά την 7η Ιουλίου καμία μέρα δεν πρέπει να πάει χαμένη.
Άρθρο του Προέδρου της ΕΣΕΕ κ. Γιώργου Καρανίκα, 27/6/2019