Όταν μια επιχείρηση για οποιονδήποτε λόγο αναγκάζεται να βάλει λουκέτο, οι συνέπειες είναι αλυσιδωτές βάσει των χαρακτηριστικών της επιχείρησης. Μέτοχοι, προμηθευτές, εργαζόμενοι και καταναλωτές επωμίζονται βάρη που δεν τους αναλογούν. Η ελληνική αγορά τα τελευταία χρόνια ταλανίζεται από μικρά και μεγάλα λουκέτα που σκάνε σαν βόμβες. Από το ξέσπασμα της κρίσης έως σήμερα έχουν κλείσει 250.000 επιχειρήσεις δημιουργώντας ένα μεγάλο αριθμό ανέργων. Η έλλειψη ρευστότητας, η απουσία μακρόπνοου σχεδίου για την αναχρηματοδότηση των προβληματικών δανείων των επιχειρήσεων, η υπερφορολόγηση και η μείωση της κατανάλωσης είναι τα τέσσερα βασικά αίτια της κατάρρευσης της εμπορικής δραστηριότητας. Σ’ αυτό το δυσχερές περιβάλλον για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις προστίθενται όλα τα βάρη από τα capital controls, τα οποία ένα χρόνο μετά συνεχίζουν να στέκονται εμπόδιο στις εμπορικές συναλλαγές, επηρεάζοντας κυρίως τις εισαγωγές. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι η Κυβέρνηση με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και ενέργειες να ανακόψει αυτή την πορεία των λουκέτων.
Η δίκαιη ανάπτυξη, που η Κυβέρνηση επιδιώκει, θα επιτευχθεί μέσα από στοχευμένες ενέργειες βελτίωσης του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ώστε να υπάρξει σταθεροποίηση της κατανάλωσης και να διαμορφωθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για αύξηση της παραγωγικότητας και για προσέλκυση επενδύσεων. Είναι θεμελιώδες να διασφαλιστεί ένα νέο σταθερό, κοινωνικά δίκαιο και αξιόπιστο φορολογικό σύστημα, που θα είναι φιλικό προς την επιχειρηματικότητα και θα προβλέπει την εξάλειψη των έκτακτων φορολογικών μέτρων, προσαρμόζοντας τα φορολογικά βάρη στα πρότυπα των χωρών της Ευρωζώνης. Σ’ αυτή την κατεύθυνση ο εκσυγχρονισμός της φορολογικής διοίκησης είναι απαραίτητος, όπως και ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης και του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης. Επίσης πρέπει να βελτιωθούν οι όροι χρηματοδότησης των ΜμΕ για να κατορθώσουν να δημιουργήσουν πλούτο και να ενισχύσουν και τα δημόσια ταμεία. Υπάρχουν ευρωπαϊκά προγράμματα και υπάρχει και η διαρκής πρόταση της ΕΣΕΕ για τη δημιουργία Τράπεζας ΜμΕ που με την προώθηση σύγχρονων χρηματοδοτικών εργαλείων, όπως είναι οι εγγυήσεις και τα μικρο-δάνεια μπορεί να προσφέρει σημαντικές ανάσες ρευστότητας στις ΜμΕ. Άλλη μια πρόταση της ΕΣΕΕ και αίτημα του εμπορικού κόσμου είναι η θεσμοθέτηση της «εντός κρίσης μικρομεσαίας επιχείρησης» με σκοπό την αυτόματη ένταξη σε όλες τις υπάρχουσες φορολογικές, ασφαλιστικές και κατά περίπτωση δανειακές ρυθμίσεις των επιχειρήσεων που απέκτησαν ληξιπρόθεσμες οφειλές από το 2009 και μετά. Αυτό αφενός θα συμβάλει στην αποφόρτιση από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που απαιτούνται για να επωφεληθούν οι επιχειρήσεις από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις, αφετέρου δε θα θωρακίσει θεσμικά τους συνεπείς έως το ξέσπασμα της κρίσης επιχειρηματίες έναντι της οικονομικής πίεσης που δεν μπορούν να διαχειριστούν.
Η Κυβέρνηση έχει χρέος το επόμενο διάστημα να δώσει χειροπιαστές και βιώσιμες λύσεις στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και να απαντήσει επίσης στην αγωνία των μικρομεσαίων της αγοράς για την πώληση και αναδιάρθρωση των μη εξυπηρετούμενων επιχειρηματικών δανείων που σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις το ύψος τους ανέρχεται σε 60 δις ευρώ, εκ των οποίων τα 11 δις οφείλουν 800 μεγάλες επιχειρήσεις (άνω των 250 εργαζομένων και με κύκλο εργασιών πάνω από 50 εκατ. ευρώ), τα 28,5 δις χρωστάνε 6.000 επιχειρήσεις με 50 – 249 εργαζόμενους και τζίρο έως 50 εκατ. ευρώ και τα υπόλοιπα οφείλονται από 120.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις (58,2% αναλογία ληξιπρόθεσμων οφειλών) και ελεύθερους επαγγελματίες/πολύ μικρές επιχειρήσεις (66,5% αναλογία ληξιπρόθεσμων οφειλών).
Άρθρο προέδρου ΕΣΕΕ κ. Βασίλη Κορκίδη για την KONTRA NEWS στις 29 Ιουνίου 2016