Ο όρος «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» (ΕΚΕ) δεν είναι ένα αόριστο ευχολόγιο, αλλά εκφράζει το σύνολο συγκεκριμένων πρακτικών που έχουν αναπτυχθεί σήμερα σε μεγάλο βαθμό, όντας μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις θεσμικά κατοχυρωμένες, ώστε να μπορεί η ΕΚΕ να θεωρηθεί πλέον ως ένα ολοκληρωμένο σύστημα διοίκησης. Ταυτόχρονα, ο ρόλος της ενισχύεται συνεχώς, καθώς μπορεί να ανακεφαλαιώνει εννοιολογικά συναφείς κομβικούς προβληματισμούς της κοινωνίας, όπως για παράδειγμα η προστασία του περιβάλλοντος, είτε αυτή τη συναντάμε μέσω του νεολογισμού «Κυκλική Οικονομία», είτε στους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (SDGs).
Όμως η βασική πρόκληση έγκειται στο πως η επιχειρηματική καθημερινότητα θα υιοθετήσει και θα αξιοποιήσει την ΕΚΕ, ειδικά στο περιβάλλον των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, σε συνδυασμό μάλιστα με άλλες προκλήσεις, όπως το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον και η ψηφιακή εποχή. Ο στόχος είναι η «μετάφραση» της ΕΚΕ σε κατάλληλα προγράμματα, δράσεις, πρωτοβουλίες και καθημερινές πρακτικές, τις οποίες να μπορούν να αναλαμβάνουν οι μικρές επιχειρήσεις που επιθυμούν με τρόπο ενεργό και υπεύθυνο να συνδράμουν στην κοινωνική ευημερία, παράλληλα με τη δική τους.
Η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας έχει εντάξει στις προτεραιότητές της την ενίσχυση των δράσεων ΕΚΕ των επιχειρήσεων που εκπροσωπεί και έχει υλοποιήσει σχετικές πρωτοβουλίες, καλώντας τις παράλληλα να ενισχύσουν την ανάπτυξη σχετικών δράσεων. Είναι προφανές – και έχει αποδειχθεί στην πράξη – πως η υλοποίηση δράσεων ΕΚΕ από τις πού μικρές επιχειρήσεις είναι σαφώς πιο δύσκολη από ότι στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν τη δυνατότητα αξιοποίησης των οικονομιών κλίμακας και συνεπώς μεγαλύτερο budgetγια τέτοιου είδους δράσεις. Αυτό που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από τις μικρότερες επιχειρήσεις και εκεί επικεντρώνουμε τις προσπάθειές μας, είναι η συνεργασία και η δικτύωση, η αξιοποίηση δηλαδή των πλεονεκτημάτων της μικρής επιχείρησης, όπως η ευελιξία και η δύναμη των πολλών, τα οποία άλλωστε είναι απολύτως συμβατά με την ΕΚΕ ως έννοια. Μόνο έτσι μπορεί η μικρομεσαία επιχείρηση να αντισταθμίσει τα μειονεκτήματά της, όπως η έλλειψη επαρκούς προϋπολογισμού για τέτοιες ενέργειες και ενδεχομένως η απουσία γνώσης, εργαλείων και δεικτών για τη μέτρησή τους, με στόχο τη στενότερη σύνδεσή της με την κοινωνία.
Η οικοδόμηση άλλωστε, μιας κοινωνικά υπεύθυνης μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας αναμφισβήτητα θα συμβάλλει στην εκ νέου εμπέδωση σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ κοινωνίας, επιχειρήσεων και δημοσίου τομέα. Σε μία κοινωνία που δοκιμάζεται από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, η ΕΚΕ μπορεί να αποτελέσει βασικό όχημα των επιχειρήσεων, προτάσσοντας το κοινωνικό τους πρόσωπο και δημιουργώντας παράλληλα βιώσιμες νέες θέσεις εργασίας. Χρήσιμο θα ήταν αν αναφερθεί ότι σύμφωνα με έρευνες της κοινής γνώμης η πλειονότητα των Ευρωπαίων καταναλωτών υποστηρίζει πως η δέσμευση μιας επιχείρησης στην κοινωνική ευθύνη είναι σημαντική παράμετρος για την αγορά ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. Στην παγκοσμιοποιημένη αγορά φαίνεται να έχει γίνει πλέον συνείδηση για τους καταναλωτές ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να δρουν και να συμπεριφέρονται κοινωνικά και περιβαλλοντικά «υπεύθυνα».
Στο πλαίσιο αυτό, κρίνεται σκόπιμο να ενθαρρυνθεί με κάθε τρόπο η ΕΚΕ στη χώρα μας, ως ένα πολύτιμο μέσο ανάπτυξης με κοινωνική συνοχή. Γι’ αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία η δέσμευση και η συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων μερών για τον σχεδιασμό, τη διάδοση και την υλοποίηση δράσεων με θετικό αντίκτυπο για την απασχόληση, το περιβάλλον, την κοινωνία αλλά και την επιχειρηματικότητα αυτή καθαυτή.
«Τα τελευταία χρόνια η έννοια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ) αποκτά όλο και περισσότερη αναγνωρισιμότητα, τόσο διεθνώς όσο και στο κοινό των μικρομεσαίων ελληνικών επιχειρήσεων», άρθρο του Προέδρου της ΕΣΕΕ κ. Γιώργου Καρανίκα στο περιοδικό Σελφ Σέρβις, Ιούνιος 2019.