Ακούγοντας την ομιλία-παρακαταθήκη του απερχόμενου Προέδρου της Αμερικής στην Αθήνα θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ο Μπαράκ Ομπάμα έδωσε ένα μάθημα πολιτικής σε παγκόσμια κλίμακα. Δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι ο ίδιος επέλεξε την Ελλάδα ως λίκνο της δημοκρατίας για την τελευταία ομιλία της προεδρικής του θητείας στο εξωτερικό και τα όσα ανέφερε σε αυτή για τη συμβολή της ελληνικής σκέψης στη γέννηση ιδεωδών και αξιών, όπως η ελευθερία, η ελευθεροτυπία, η ελευθερία στα θρησκευτικά «πιστεύω», το κράτος δικαίου, ο διαχωρισμός των εξουσιών και πολλών άλλων, που όπως είπε, συνέβαλαν στην οικοδόμηση της Αμερικής. Ούτε οι αναφορές στην προσπάθεια των Ελλήνων να ξεπεράσουν την κρίση και η δέσμευσή του να βοηθήσει τη χώρα στη μείωση του χρέους. Αλλά κυρίως η σύνδεση που έκανε στην έννοια της δημοκρατίας με την πρόοδο, την ευημερία, τη δικαιοσύνη, την κοινωνική συνοχή και την ικανότητά της να επιτρέπει στους ανθρώπους να διορθώνουν τα λάθη τους, υπογραμμίζοντας ότι στην δημοκρατία δεν χωρούν αποκλεισμοί.
Εξύμνησε την Ελλάδα για την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη και τη γενναιοδωρία που έδειξαν οι Έλληνες στους πρόσφυγες, ενώ ενέπνευσε με όσα ανέφερε για τη λειτουργία του παγκοσμιοποιημένου κόσμου, υπογραμμίζοντας πως «όταν οι άνθρωποι σκέφτονται ότι ο ένας κερδίζει και ο άλλος χάνει, υψώνονται τείχη ανάμεσά τους», επισημαίνοντας το παράδειγμα στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ και στο Brexit. Στο πλαίσιο αυτό ήταν που τόνισε ότι ακόμη και αν υπάρχει ελεύθερο εμπόριο, οι άνθρωποι και οι εργαζόμενοι σε κάθε χώρα θα πρέπει να βλέπουν τα πλεονεκτήματά του στις δικές τους ζωές και όχι μόνο τα πλεονεκτήματα στις πολυεθνικές.
Ο Μπαράκ Ομπάμα ανήλθε στην εξουσία εκφράζοντας τα μεσαία κοινωνικά στρώματα και τους μη προνομιούχους και σήμερα κατάφερε να εκφράσει πολλές δημοκρατικές κοινωνίες που έχουν χάσει τον βηματισμό τους μετεωρίζονται ανάμεσα στον λαϊκισμό και τον εθνικισμό, ορθώνοντας τείχη εσωτερικά και εξωτερικά, αλλά επιθυμούν να βρουν αυτό το κοινωνικό μείγμα πολιτικών που θα τους επιτρέψει την ανάκαμψη. Δίνοντας ελπίδα στους νέους να μείνουν στην πατρίδα μας και να ευημερήσουν, επισημαίνοντας ότι οι Έλληνες πολεμάμε κόντρα στις πιθανότητες και τίποτα δεν λυγίζει το πνεύμα μας, έσπειρε την αισιοδοξία που όλοι χρειαζόμαστε τα τελευταία χρόνια. Ενώ σκιαγραφώντας τη νέα παγκόσμια πραγματικότητα, μίλησε για μια οικονομία χωρίς αποκλεισμούς που πρέπει να έχουμε προκειμένου οι πολίτες να μην αισθάνονται αποσυνδεδεμένοι με τις κυβερνήσεις τους και για μια αποτελεσματική διακυβέρνηση που πρέπει να απαντά στις προκλήσεις και στις ανάγκες των πολιτών, τονίζοντας, για άλλη μια φορά, ότι οι μεγάλες αλλαγές έρχονται με τη φωνή των νέων.
Η επίσκεψη του απερχόμενου Προέδρου των ΗΠΑ στην Ελλάδα ήταν εκ των πραγμάτων ένα πολύ σημαντικό γεγονός, αλλά η προσωπικότητα του Μπαράκ Ομπάμα, έδωσε ένα ιστορικό περιεχόμενο σ’ αυτή. Ένα περιεχόμενο βαθιά πολιτικό, ανθρωπιστικό, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτισμικό και πολιτιστικό. Σε συνδυασμό μάλιστα με την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τη γιορτή της ελληνικής νεολαίας στα ιδανικά της δημοκρατίας, αξίζει κανείς να τη ξαναδιαβάσει εν ηρεμία.
Ας την διαβάσουν κυρίως οι δικοί μας πολιτικοί και ας προβληματιστούν για το «φιλότιμο» που βλέπει ο Μπαράκ Ομπάμα παντού γύρω του και ιδιαίτερα στη δική μας κοινωνία και ας το υπηρετήσουν. Ας υπηρετήσουν τους πολίτες και ας στρέψουν τη χώρα μας στην ειρήνη, τη δικαιοσύνη και εν τέλει στην ανάκαμψη και την ευημερία, αξίες και αγαθά για τα οποία πάλεψαν πολλές γενιές στη Χώρα μας. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να αποδείξουν ότι τιμούν και δεν ξεχνούν την εξέγερση της νεολαίας, που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου με τη κατάληψη του Πολυτεχνείου από φοιτητές και κατέληξε σε αιματοχυσία τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου 1973.
Βασίλης Κορκίδης